عکس های زیبای نجومی ناسا در ژانویه 2014
عکس ها و توضیح های عکس های زیر مستقیم از سایت رسمی ناسا ترجمه شده اند. کپی برداری صرفا با ذکر منبع آزاد است. در غیر این صورت شرعا و اخلاقا اشکال دارد.
سایت ناسا روزانه یک عکس همراه با توضیحی کوتاه در سایت خود قرار می دهد.این مطلب گزیده ای از عکس هایی که تا امروز در ماه ژانویه 2014 در سایت ناسا قرار گرفته است همرا با ترجمه توضیحات.
(19/1/2014)
میلیاردها سال بعد تنها یکی از این دو کهکشان باقی خواهد ماند. تا آن زمان کهکشان های NGC 2207 و IC 2163 هم دیگر را به آرامی هل خواهند داد؛ جریانی از مواد، پهنه ای از گاز ها، خطّی از گرد و غبار های تاریک و انفجارهایی از تولد ستاره های جدید خواهند ساخت. ستاره شناسان پیش بینی می کنند در نهایت کهکشان NGC 2207 در سمت راست کهکشان IC 2163 در سمت چپ را در خود حل می کند. در بیشتر برخوردهای این چنینی درحدود 40 میلیون سال پیش کهکشان کوچک تر دور کهکشان بزرگ تر به صورت ساعت گرد نوسان می کرده است و هم اکنون به آرامی به پشت کهکشان بزرگ تر می رود.
(15/1/2014)
تعداد کمی مناظر کیهانی مثل سحابی شکارچی(یک زادگاه ستارگان جوان در 1500 سال نوری زمین) این گونه تخیل انگیزند. این منظره ی خیره کننده با رنگ های کاذب، یک منطقه با ابعاد 40 سال نوری را پوشش می دهد و توسط تلسکوپ فضایی اسپیتزر گرفته شده است. این قسمت از سحابی نورانی ترین قسمت آن در طیف مرئی است؛ که تشکیل شده است از سحابی های داغ و ستاره های جوان که خوشه ذوذنقه نامیده می شوند. امّا این عکس که از چندین ستاره در حال شکل است در طیف فروسرخ گرفته شده است. در این عکس قسمت های قرمز، قسمت های داغ هستند که ستاره های در حال شکل گیری اند.
(14/1/2014)
آیا در شب تاریک ترین نقطه، نقطه درست مقابل خورشید است؟ در واقع نه! به ندرت به طور محسوس می شود تابش ضعیفی از نور خورشید را درست در زاویه 180 درجه ای خورشید در شب دید که به آن نور مخالف می گویند. نور مخالف بازتاب نور خورشید است که توسط ذرات گرد وغبار بین سیاره ای بازتاب می شود. این گرد و غبار های بین سیاره ای در واقع تراشه هایی میلیمتری از سیارک ها و ماهواره های طبیعی و مصنوعی در مدار هستند. این عکس در سال پیش گرفته شده و یکی از بهترین عکس های نور مخالف است. این یک عکس از آسمان واقعا تاریک رصدخانه Las Campanas در شیلی است. در پس زمینه قابل توجه این عکس کهکشان آندرومدا، خوشه پروین،سحابی کالیفرنیا، کمربند شکارچی، حلقه برنارد، پای شکارچی و شکارچی آلفا قابل مشاهده است.
(9/1/2014)
این یک نما نزدیک با تلسکوپ است و گرنه تابش IC 410 باعث یک رنگ دورغین قابل توجه می شد. به علاوه در آینده گردو غبار و گاز کیهانی در زیر و راست مرکز بچه قورباغه IC 410 قرار می گیرند. این تصویر مرکب است از چند تصویر با فیلتر های مختلف. فیلتر های مختلف ردپای اتم های مختلف را نشان می دهند که در این تصویر،گوگرد قرمز، هیدرژن سبز و اکسیژن آبی است. قسمت هایی که با گرد وغبار در قسمت جلویی عکس پنهان شده اند، سحابی itself که NGC 1893 (یک خوشه ستاره ای جوان که انرژی گاز های درخشان را تامین می کند.) احاطه کرده است. NGC 1893 مرکب است از گاز سرد متراکم که 10سال نوری طول دارد؛ این مکان به طور بالقوه توانایی تشکیل ستاره دارد. با توجه به بادها و تشعشعات ناشی از خوشه ستاره ای دنباله از خوشه دور می شود.
ام7:خوشه ستاره ای باز در صورت فلکی کژدم
(7/1/2014)
ام 7 یکی از برجسته ترین خوشه های ستاره ای باز در آسمان است. خوشه تحت سلطه ستاره های آب رنگ است که در تاریکی قابل مشاهده با چشم غیر مسلح اند .این خوشه در انتها صورت فلکی اسکورپیوس قرار دارد. ام 7 در خدود 100 ستاره دارد که 200 میلیون سال عمر، 25 سال نوری وسعت و 1000 سال نوری با زمین فاصله دارند. این عکس در ژوئن سال قبل در مجارستان از طریق یک تلسکوپ کوچک و از ترکیب بیش از 60 عکس با زمان بازماندن شاتر دو دقیقه ای به وجود آمده است.
کهکشان NGC 474: پوسته و جریان های ستاره ای
(5/1/2014)
چه بلایی سر کهکشان NGC 474 آمده است؟ ظاهرا یک لایه چندگانه از یک مجموعه عجیب بیرون داده است و یک پیدایش کم خصیصه از کهکشان بیضوی. دلیل لایه ها هم چنان نامشخص است اما ممکن است دنباله جزر و مدی باشد،که مربوط است به کشش کهکشان های کوچک متعدد که در میلیاردها سال قبل وجود داشتند. به علاوه لایه ها میتوانند مثل موج های کوچک درون حوض باشند زیرا لایه ها مداوم با کهکشان مارپیچ NGC 474 برخورد می کنند که با نظریه density waves توضیح داده می شود. بدون در نظر گرفتن دلیل، تصویر بالا با یک کهکشان بیضوی است که اخیرا شکل گرفته است و این هاله بیرونی در بشیتر کهکشان های بزرگ به این صافی نیست. ولی در عین حال این کهکشان پیچش را شامل می شود که حاصل فعل و انفعالات با کهکشان های کوچک است. هاله کهکشان راه شیری خودمان نیز نمونه ای از این پیچش غیر منتظره است. NGC 474 پهنایی 250000 سال نوری و 100 میلیون سال نوری از صورت فلکی ماهی فاصله دارد.
(3/1/2014)
یک رقیب برای دنباله دار «شکست خورده» در سال 2013. دنباله دار lovejoy همچنان در حال حرکت در آسمان صبح گاهی یست(در 3 ژوئن البته-م). و غیر قابل دیدن در صحنه های پر زرق و برق این روزها(مربوط به چشن های سال نو میلادی است-م) شده است. فریم این عکس در حدود 3.5 درجه (7 درجه در مقایسه با ماه کامل) در میان پس زمینه صورت فلکی هرکول قرار دارد. و فقط در نواحی تاریک قبل از سپیده دم قابل مشاهده با چشم غیر مسلح است. این ستاره دنباله دار در حدود 23 دسامبر به خورشد نزدیک می شود.
تمامی عکس ها را با کیفیت بالا می توانید از اینجا دانلود کنید.
متن بالا به صورت غیر حرفه ای ترجمه شده است. و ممکن است بعضی از اصطلاحات اشتباه ترجمه شده باشند. ما را در اصلاح آنان یاری کنید.